قربانی در اوستا 4

دَرواسپ یا «گِوش» ایزد بانوی نگاهبان چهارپایان است که نهمین یشت اوستا در ستایش و نیایش اوست. پاره‌ای از بزرگان و پهلوانان برای رسیدن به خواسته‌های خود این ایزد را ستوده و برایش قربانی‌ها کرده‌اند.

 

هوشنگ پیشدادی در پای [کوه] زیبای مزدا آفریده‌ی [البرز]، صد اسب و هزار گاو و ده هزار گوسفند، او را پیشکش آورد^[1].

جمشید خوب رمه در پای کوه هُکَر، ...^[2].

فریدون پسر آتبین از خاندان توانا، در سرزمین چهارگوشه وَرِنَ، ...^[3].

[کی]خسرو پهلوان سرزمینهای ایرانی و استوار دارنده‌ی کشور در کرانه‌ی دریاچه‌ی ژرف و پهناور چیچَست، ...^[4].

کی گشتاسپ گرانمایه بر کرانه‌ی آبِ دایتیا، ...^[5].

در این فهرست نیز کی گشتاسپ از معاصرین زرتشت حضور دارد.

 

---

[1]-دوستخواه، جلیل، 1391، اوستا، ج 1، ص 345، گِوش یشت، بند 3.

[2]- همان، ص 346، گِوش یشت، بند 8.

[3]- همان، ص 347، گِوش یشت، بند 13.

[4]- همان، ص 349، گِوش یشت، بند 21.

[5]- همان، ص 350، گِوش یشت، بند 29.