دستور پخت قربانی مهرگان
و اما دستور پخت تشریفاتی‌ترین خوراک سنتی زرتشتی بدین شرح است:
«مواد لازم: گوسفند درسته که فقط کله پاچه و اندرونی(دل و جگر و هر چه در شکم است) آن را جدا کرده باشند؛ زردچوبه و نمک و فلفل.
ابزار مخصوص بریان کردن گوسفند در تنور؛ دیگی که به اندازه کف تنور باشد با آب؛ تنور گرم پس از پختن نان.
طرز تهیه: گوسفند درسته را هم بر روی آن و هم در توی شکمش ، نمک و فلفل و زردچوبه می‌مالند و در تنوری که در آن نان پخته‌اند، آتش را ملایم و درست و «اندازه» می‌کنند. چنگک را توی شکم و گردن گوسفند رد می‌کنند و آن را در تنور می‌آویزند. در کف تنور، روی آتش، دیگ بزرگ را با آب می‌گذارند و سر تنور را می‌بندند و با پتو یا سفره روی آن را می‌پوشانند و به اصطلاح «دَم می‌کنند». یک شب تا صبح گوسفند پخته و بریان می‌شود و روغن آن قطره قطره در آب دیگ می‌‌چکد. اگر روغن بیرون از دیگ روی آتش بریزد گوسفند بریان بوی دود می‌گیرد. گوشت بریان را تکه تکه خرد می‌کنند و با نان و سبزی می‌خورند. و با روغن آن در دیگ آب، آش شیر بریان درست می‌کنند.
گوشت بریان تشریفاتی‌ترین و اختصاصی‌ترین خوراک سنتی زرتشتی است و بویژه برای جشن مهرگان آن را آماده می‌کنند. و همچنین در مراسم درگذشتگان گوشت بریانِ تکه تکه و خرد شده را نمک و فلفل و دارچین می‌زنند و جز مصرف سر سفره، آن را بر روی نان تنور می‌گذارند و با سبزی به خانه دوستان و خویشانی که در میهمانی نیامده‌اند، می‌فرستند»[1]. و در پایان به قول بانو کتایون مزداپور «طعم این گوشت را باید چشید، وگرنه گفتن از آن فایده ندارد»[2].
